Dubrovnik na dubre

Do Dubrovnika dojechaliśmy z Australijczykami busem rodem z filmu "Głupi i głupszy". Subtelna różnica polegała na tym, że futerko było wewnątrz, a nie na na zewnątrz, jeśli pamiętacie film. Bez przygód się jednak nie obyło :) Jako piątka obcokrajowców i to jeszcze z różnych państw, wzbudziliśmy w celnikach chęć dokładnego przeszukania całego naszego dobytku. Straciliśmy na te całe procedury około godziny. W Dubrovniku jesteśmy ok 20. Zaczynamy szukanie noclegu przechadzając się w zachwycie uliczkami Dubrovnika. Bo inaczej tego powiedzieć się nie da. Zachwyt to idealne słowo dla tamtego miejsca. Szczególnie jeśli wpadniecie tam właśnie wieczorem i to poza sezonem gdy nie ma natłoku ludzi. Ale nam chce się spać! Pierwsza napotkana plaża okazuje się otwarta. Dopiero na drugi dzień, gdy zwijamy namiot okazuje się, że nie mogliśmy tam biwakować. Dubrovnik za dnia okazuje się zupełnie inny. Nadal olśniewa swoją architekturą, ale nie ma już "tego czegoś" czym zachłysnęliśmy 12 godzin wcześniej. Nie mniej jednak zostawiamy bagaże w informacji turystycznej. Mamy mapę, ale chodzimy na oślep. Gdzie nam się spodoba. Wchodzimy do każdego (publicznego) miejsca, które jest otwarte i darmowe. Po całodziennym spacerowaniu nie ma nic lepszego niż udać się do którejś z tamtejszych knajpek, których pełno w ciasnych uliczkach miasta. Podają w nich na prawdę wyśmienite pizze. Dubrovnik to jednak miasto na dzień lub dwa. My spędziliśmy tam aż 4 :P Nie będę wgłębiał się w przyczyny. W końcu wynajęliśmy pokój, żeby przed autostopową podróżą powrotną do Polski wyspać się porządnie i na miękkim. Pokój w centrum starego miasta można wynająć za ok 25 euro. Mnóstwo osób namawia na noclegi, trzeba się jedynie targować. Taniej jak 25 nie chcieli zejść.

Zdjęcia (13)

Komentarze (0)